Biała Piska - moje miasto

Jest takie miasto, urokiem tryska,
znamy je dobrze, to Biała Piska.
Miasto spokojne, ciche, wesołe,
wielce zamożne w trzy wielkie szkoły.

Setki dyplomów szkoły wydały,
te dokumenty wartość swą miały.
Sukces wspaniały na Akademii
jak pokazałeś świadectwo z chemii.

Na skraju rynku kościółek stoi,
żadnej wichury on się nie boi.
Ileż tu dzieci – od wojny chrzczono,
a ile ślubów tutaj złożono.

Żegnałeś bliskich w żałobnej pieśni,
w drodze na cmentarz tu cię przynieśli.
Teraz spoczywasz po trudach, znojach
tu, na cmentarzu w miasteczku swoim.

Ten dumny ratusz, miasta okrasa,
zasłynął pięknem już w dawnych czasach.
Sławił miasteczko swoim urokiem,
każdy zaborca rzucał nań okiem.

A wieża ciśnień? Zmęczona cała.
Ileś biedaczko wody nam dała?
Ile kwiatuszków w miejskich ogrodach
moczyło główki w twych czystych wodach?

Szkoda mi młyna, jak on wyglądał?
Zawsze się dumnie w stawie przeglądał!
Wodę w turbiny Białka mu lała,
wielkie machiny wciąż obracała.

Pachniały zboża, mąki i kasze,
hymny śpiewały żołądki nasze.
I tylko Białka żałośnie płacze
- jam bezrobotna...gdzie młyn... zobaczę?


Czemu dziś tęsknota ogniem we mnie płonie?
Do Mazur, do Polski tak tęskno mi do niej...

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2019-03-26 Dodano: 2019-03-26 02:12:11

Ten wiersz przeczytano 1320 razy

Oddanych głosów: 49

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie