Biała sukienka

Dla Ermaind-to ona pierwsza doceniła ten wiersz...Tekst tego utworu właśnie dla niej jest...

Biel mojej sukienki,
blask księżyca na leśnej polanie,
przeźroczystość strumyka.
Lecz nagle...
wzburzone fale strumyka
zmieniły barwę...szkarłat...
Drobne krople skapujące z mego nadgarstka...
A teraz...
Po tamtej chwili...
Została tylko biała sukienka...
Biała sukienka skąpana w szkarłacie...
Krew...

Nie ma co kłamać,nie ma co kryć.Ja bez mej Ermaind równa się nic... :*:*:*

autor

Aduśka Z.

Napisany: 2006-07-20 Dodano: 2006-09-11 20:30:24

Ten wiersz przeczytano 714 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie