Biedna pani Miłość
Pani Wiosna ma piękne, jasne włosy.
Pani Lato trzyma w ręce złote kłosy.
Pani Jesień jak jabłuszko jest rumiana.
Pani Zima w ciepłe futro przyodziana.
A jak wygląda Pani Miłość, która mieszka we
mnie?
Jest smutna, strasznie chuda, nagie prawie
zupełnie...
Obdarta jest ze wszystkiego, z ostatnich
resztek godności!
Właściwie już prawie nie ma we mnie Pani
Miłości...
autor
Aguś-Nisia
Dodano: 2006-08-26 14:32:52
Ten wiersz przeczytano 393 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.