Błąkające się przeznaczenie by uBi
Czasami mam wrażenie,
że my, już dawno umarliśmy,
los zwrócił nas na ziemię,
serca tylko w środku pozostawił
to jest nasze odkupienie,
miłość,która przyprawia
że tak prosto łączy się
smutek i cierpienie
od czasów mitologicznych,
przez wojny średniowieczne,
my wciąż się tutaj błąkamy,
z życia na życie
sobie głęboko spoglądamy
w oczy zapłakane,
przychodzi moment, gdy koniec
wydaje się najlepszym rozwiązaniem
że to nas wyzwoli,pozwoli doznać
szczęścia gdy pójdziemy w inne strony
ale co by wtedy było?
Przecież obydwoje dobrze wiemy,
że my sobie na zawsze przeznaczeniem
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.