Błękitna linia

Stoi na biurku
jest bardzo pomocny,
często ratuje życie,
pomaga w pracy i w szkole,
w kontakcie z rodziną jest niezastąpiony,
w miłości pomaga przetrwać rozłąkę – ale czy zawsze?

A gdy go niebyło – a tak niegdyś było,
i ludzie byli szczęśliwi i dobrze sobie żyli.

Mam taki w pokoju,
Dzwonić mogę do woli,
i dzwonie do mojej ukochanej,
do której uczucia są jeszcze nie wyznane,
i tłamszę je w sobie, bo ona jest szczęśliwa ,
jest już zaręczona i ślubu niecierpliwa.
A ja pijany miłością dzwonię,
niby dobry przyjaciel – z czystymi intencjami:
a jaką masz pogodę? Jak rodzina i co w pracy?
A tym czasem,
te krótkie chwile są niczym kolejna butelka mocnego alkoholu,
który powala mnie na ziemię i nie pozwala mi funkcjonować.

A gdyby go nie było!
Szybciej bym zapomniał,
wyrwał się nałogu.

Mieć czyste intencje, wyzwolić się z sideł błędnej miłości,
A dzwonić tylko w konieczności.

To jest moje marzeni.

a teraz, w dzisiejszych czasach, tak trudno jes się obejść bez komórki która jest niejako smyczą elektronicną......

autor

didimos

Napisany: 2007-02-26 Dodano: 2007-02-27 19:00:56

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie