W błękitnych kolorach
w kolorach błękitu
żyć można i kwita
obudzić marzenia codziennie
tu szczerze się wzruszyć
i dotknąć swej duszy
zanurzyć w prawdziwym się w pięknie
zostawić wyznanie
w swych wierszach schowane
w niebieskiej okładce ślad dłoni
bo w magii krainy
tu dobro nie zginie
nie powiesz, nikomu
to koniec
więc pokłoń się wróżkom
i otwórz swą duszę
i poproś o magię przyjażni
by nigdy nie znikła
lecz wiecznie już żyła
bo możesz swym sercem obdarzyć
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.