BLISKA

Dla polonistki.

Są ludzie bliscy i dalecy
I nie grają tu roli przemierzone z nimi ścieżki
Nie ważne są upominki
Z konieczności czy z przymusu
Nawet skryte myśli zagubione gdzieś w codziennym zgiełku
Stają się niepotrzebne gdy ktoś jest zbyt daleko by je usłyszeć

Bliskość oceniamy na odległość
od źrenicy oka
Na wyciągnięcie ręki
Na kiwnięcie palca

Ale czy osoba bliska nie może być jednocześnie za siódmą górą?
Pomiędzy swoją hebanową filiżanką a papierami
Bez odmowy
analizująca każde słowo
Zatapiająca się w najmniejszą myśl

Ze szczytu krzycząca aprobaty i naganny
Na górze układająca misterne plany
Chroniąca przed niepomyślnymi wiatrami
Wpajająca w umysł alpinisty wiarę:

Będziesz znał to co ja
Wzbijesz się nad swoimi słabościami
Twoje kartki będą lśniły w promieniach południowych oczu
Tylko niech twe ręce poznają kształt atramentowej litery
Niech twe oczy porzucą sen
Ja jestem nienamacalnie blisko
Nie pozwolę ci spaść
Podtrzymam Cię
ale uwierz
że to właśnie TWÓJ czas

autor

~Angel

Napisany: 2013-06-27 Dodano: 2013-06-27 00:23:47

Ten wiersz przeczytano 2203 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara Okazje Zakończenie roku szkolnego

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie