Bliżej niż...cz.2 Urok Mazowsza
Mnie ta ziemia od innych milsza,
tutaj stąpam po złotych piaskach.
Błądzę po przeszłości zgliszczach.
Wiatr piosnkę ludową po polach gna,
w lasach czarowna błąka się cisza.
Dla tej ziemi moja dusza poezję gra.
Ukochana kraina dziada pradziada,
tutaj spędziłam dzieciństwo młodość.
Nadal bedę tu marzyła i się starzała,
i chociaż mogłabym stąd odejść -
nawet bym nie chciała!
Tu w mojej głowie wirują weny twórcze,
poranek na sennych rzęsach rosę wiesza.
W zbożach uwite gniazdka jaskółcze,
powiew wietrzyku rytm serca pośpiesza.
Ta ziemia upiększona witrażami nieba,
pełna lasów rzek dzikich krajobrazów.
Na polach zboża z nich mąka do chleba,
zdrowe warzywa z ogrodów owoce z sadów.
Ta ziemia jest dla mnie - najdroższa!
Podążam wciąż ścieżkami mojego
Mazowsza.
Komentarze (11)
Pięknie Teresko:) pozdrawiam
Ja też kocham moje Mazowsze
Teresko,pięknie piszesz o swoim
przywiązaniu,zawsze kochamy nasze strony,tak to już
jest.
Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie o Mazowszu.Pozdrawiam serdecznie:)
Pięknie kochasz swoje Mazowsze.
Ja też kocham swój Sulejow i
Juz nigdzie nie chciałabym się
Wyprowadzac. Pozdrawiam CIEPLUTKO:)
Pięknie o Mazowszu, pozdrawiam:)
Pięknie opisana urocza kraina, tylko patriotka taka
jak Ty potrafi kochać docenić miejsce na ziemi po
której stąpa. Serdecznie pozdrawiam Tereniu. Dziękuję
za wspaniały wiersz :)
Uroki natury w zasięgu nas będącej ...
+ Pozdrawiam (:-)}
pięknie piszesz o Mazowieckiej Ziemi
z przyjemnością przeczytałem
pozdrawiam
Nie byłam, ale dużo słyszałam:-) :-) :-) . Pozdrawiam
Tereniu:-) :-)
Ja swoją też uwielbiam :)
melancholijny i pełen miłości do ziemi ojczystej
wiersz,,,pozdrawiam