BŁOGOŚĆ DZIECIŃSTWA

TO WIDOCZNE, O CZYM MÓWIĄ MNIE OMINĘŁO.

To ja byłem dorosły
w tym domu.

Wiedziałem co dobre
piękne,
a oni swoje.
Idz na dwór, nie czytaj.
Nie pisz.
Oni byli dziećmi
i nic nie wyszło.
Teraz wiedzą
co wiedzieli.
OPERACJA.
Sens tego
jest marny,
istnienia uczucia
dający nadzieję.
Potem może się stanie.
Odtąd niech dzieci
są dorosłymi.
Co braknie?
Miłość przybędzie.
Kochanie przecież
od dzieci
zależy.
Rodzice słuchajcie
kochających dzieci.
To widać.

CZASEM DZIECI, SĄ MNĄ.

autor

Brylok

Napisany: 2011-11-19 Dodano: 2011-11-19 17:33:16

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie