Bo jest taka pewność we mnie
niebo okryło się
płachtą ciemną
gwiazdy zgasły
słońce zalała purpura
grzmot potężny
przetoczył się nade mną
i zawisł ociężały w chmurach
zawsze będę Cię kochała
sztormy przeciwności
nie zgaszą ogniska
a nawet gdyby to była iskra mała
wszak przecież we mnie
płonie od niej wszystko
ciemność nie niesie już strachu
miłość rozjaśnia blask nocy
z uczuciem moim
choćby do piachu
z podniesiona głową
będę kroczyć
autor
Anowia
Dodano: 2007-05-15 07:57:18
Ten wiersz przeczytano 412 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Jesli milosc nie upokarza to warto kochac nawet pomimo
wszystko... Dla mnie ten wiersz jest bardzo czytelny -
Twoje uczucie dodaje Ci sily.
sztormy przeciwności
nie zgaszą ogniska"- z podniesioną kroczysz głową!
nigdy nie można się załamywać.... upadamy, ale się
podnosimy... zawsze z podniesioną głową.......