Bóg natura i ja
ten spacer nie jest samotny
wtapiam się w ciebie naturo
twój urok mi towarzyszy
pomacham słonku i chmurom
malujesz cudne obrazy
stąpam po mchu dywanie
z podkładem ptasich treli
rozmawiam z Tobą Panie
na ciche wyznania duszy
wiatrem mi odpowiadasz
i z każdym jego podmuchem
w najskrytsze myśli się wkradasz
wplatam się w twoje ramiona
wlej we mnie życia energię
obmyj ze smutków i żalu
bym służyć mogła Ci wiernie
Komentarze (14)
Jolu nie kazdy potrafi rozmawia z Bogiem....a to tylko
dlatego ze po prostu ne potrafia..albo nie odczuwaja
takowej potrzeby....brawo za pomysł....
Jesteśmy częścią natury,częścią Boga,podoba mi się to
połączenie,dobra modlitwa.
Piękny wiersz, czytając go doznaje spokoju ducha,
serdecznie pozdrawiam:)
wyznanie i wiersz jak ciepły balsam dla skołatanych
dusz. nigdy nie będziesz samotna, to cenny skarb.
Bardzo piękna rozmowa z Bogiem Wiersz zgrabnie
napisany i ufność szczerość bije z wiersza
Pozdrawiam:)
Bardzo ciepły wiersz,miło się go czyta.
Takie rozmowy są potrzebne i budujące... tak
trzymaj..:))
Proste slowa szczera prosba i nie chcesz zbyt
wiele...niech sie spelni..goraco pozdrawiam
Jestem pod wrażeniem wiersza i poglądów.
ładnie opisana rozmowa z Bogiem:)
Urzeka prostotą i niewinnością.
jak modlitwa, wiersz zachwyca serdecznością,
pozdrawiam :)
Szczera rozmowa z Panem jest piękną modlitwą zarazem,
piękne i wzniosłe słowa wiersza, pozdrawiam.
dawno nie czytałem twoich tekstów , pozdrawiam