Bóg wojny

Ku pamięci ludzkości

My dzieci światła
My synowie i córy pokoju
Gdy nad nami powiewa błękit nieba
W ten czas kochamy swych braci, swych bliźnich
Do czasu czerwonego Marsa
Który jak grom z jasnego nieba uderza w nasze serca

My dzieci światła
My dzieci ciemnego nieba, dzieci czerwonego Marsa
My synowie i córy haosu
Ludzie, istoty rozumne - będący dowodem życia
Staliśmy się psami tej barbarzyńskiej wojny.

autor

telemah

Dodano: 2006-04-11 14:35:59

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie