Bogactwo czy miłość?

Był biedny, nie miał nic,
Miał tylko marzenia a w nich był bogaty, od innych
Ludzi pełen aprobaty.
Grywał na swej gitarze w pobliskim osiedlowym barze.
Ciężko zarabiał na życie,
Pot z czoła zmywał, by jakoś wyżyć.
Był mądrą istotą, za miłością gonił jak piesek za kością.

Pewnego dnia marzenia się spełniły, zmienny los sprawił,
Iż człowiek pokroju biedy stał się milionerem,
eleganckim i pełnym sławy.
Trwonił pieniądze wernisaże, często balował ludzi,
nie szanował.

Każdy mówił, Bóg go ukaże!

Miał przyjaciół wielu zwykłych łobuzerów,
byli zawistni na pieniądze chytrzy,
tkwili przy nim długo, by mogli żyć godnie.

Miłość przyszła nagle
Chciał złapać za falujące żagle,
Lecz był próżnym człowiekiem
Odwrócił się i skrzyczał miłość swym wylewem.
Panna odeszła po cichutku,
Nic więcej nie rzekła.

Gdy blask słońca zanikł
Przyjaciele, go pobili i okradli za nic,
Brutalnie pobity zmywał z siebie krew wyższości.

Czy jego serce napełni się z miłości?

Grywa nadal w barze,
Bieduje, smaku miłości już nie skosztuje.

Nie warto dla pieniędzy z miłości rezygnować,
Trzeba dać serce ,jeśli ktoś o nie woła.

autor

Malina21

Napisany: 2016-07-16 Dodano: 2016-07-16 04:42:38

Ten wiersz przeczytano 1012 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie