Bohater
Skromnym był nasz bohater,
Tańczył wśród lasów i mgieł,
Duszę swą mając za zapłatę,
Osiągał cel.
Światła świeciły promieniście,
A lustra łkały tęskną pieśń,
Za duszę wolność oddał iskrze,
Osiągał cel.
Mrok, starodawny wąż i liście,
Tak on się stawał jednym z drzew,
Sobie przysięgał uroczyście,
A wiatr niósł echem ptaków śpiew.
A duszy pieśń czym była?
Łkaniem? Czy może szczęścia zawołaniem?
I gdzie jest imię jej wyryte?
Gdzie tajemnice wszystkie skryte?
Rzeka szumiała w odpowiedzi,
Jasną symfonię, mroku grę,
Masz wszystkie swoje odpowiedzi,
Rozejrzyj się.
Komentarze (32)
eldorado szuka każdy bohater, podoba mi sie
Gdyby tylko wystarczało oglądanie ... niestety, nadal
wielu rzeczy nie wiem. Daję głos mimo wszystko.
Fajnie o bohaterze osiągającym cel, pozdrawiam
serdecznie.
Każdy ma jakiegoś bohatera.
Czy takiego na jakiego zasługuje nie wiem ale ma.
Wiersz świetny.
Dobry wiersz. /+/
Zmiana na nieregularny była wskazana.
Pozdrawiam ciepło. :)
Podoba mi się.
Dziękuję, życzę wam miłego wieczoru :)
Piękny wiersz.
Pozdrawiam
Piękny wiersz rymowany.
Dobrze się czyta.
:))
Jednak sowy są mądrzejsze od skowronków :)
:)) no właśnie należy 'chodzić spać z kurami' a nie z
sowami i wstawać jak skowronek...
Próby regulacji uważam za jak najbardziej udane.
Nieregularny wiesz, jak nieregularne klopsy. A
mogłeś jeszcze spróbować, gdybyś się wcześniej
obudził.
Pozdrawiam i dziękuję za komentarze :)
już miałem podać mój pomysł jak wiersz wyregulować ...
a tu klops wiersz nieregularny...
a szkoda...
ciekawy wiersz, nietuzinkowy