U boku Boga

Po ostatnim wypadku, nie pierwszym w moim życiu powstał ten wiersz.

Bóg kilka razy podawał mi rękę
Gdy cierpiałem skracał mi mękę
Kilkakrotnie stawiał na swoim
Gdy śmierć stała przy boku moim

On darował mi dalsze życie
Nie pozwolił by płonęły u mnie znicze
Byłem upadłym aniołem na ziemi
A On nie przestał we mnie wierzyć

Nie jeden przyjaciel poszedł w dal
Bóg pozostał ze mną gdy zostałem sam
Jako postać niewidoczny i bezwonny
A w sercu czuje się jaki jest dobry

Odczuwam jego w sobie istnienie
Daje mi wiarę jak przetrwać cierpienie
Mocą swoją mą duszę wypełnia
Utrwala we mnie że cud się spełnia

Stawia mnie każdego rana na nogi
Zasypia ze mną gdy wszystko mnie boli
Jest przy mnie każdego dnia
Chroni mnie przed atakiem zła

Leczy moje cielesne rany
Bez niego byłbym człowiekiem wygnanym.
To on naprawia po mnie złe ślady
Pomaga mi zwalczyć lęk i omamy

Przy nim wiem że mogę walczyć
Odmienić swoje złe w życiu karty
Dzięki niemu mam ciągle nadzieje
Że w tym co nas spotyka są jakieś cele.

Wszystkim którzy byli przy mnie

autor

sloczka

Napisany: 2014-01-26 Dodano: 2014-01-26 05:34:48

Ten wiersz przeczytano 1893 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie