Ból...

W szkołach... w domach... w świecie żałobę mamy,
Chodząc za ręce się trzymamy...
i modlimy...
Nic już nie będzie takie jak przed tem...
Będziemy uciekać przed światem...

Byłeś dla nas opoką, osłoną,
Teraz będziemy musieli sami sobie radzić...
Choć nikt nie będzie już tak naszych słów chłonął...

Lecz pamiętaj nasz Ojcze Święty,
Kochać Cię zawsze będziemy...
Choćby każdy z nas miałby być ścięty...
Ciebie się nigdy nie wyprzemy...

Więc prosimy Cię Pielgrzymie drogi...
Nie zabieraj nam Twej opoki...
Modilimy się za Ciebie i w dzień i w noc...
I nie potrzebny nam żaden koc...
Świeczki, które w dłoniach trzymamy... nas ogrzewają...
W świeczkach tych jest Twoje ciepło, które nigdy nie przeminie... i trwać będzie na wieki...
Amen

Nie potrafię się z tym pogodzić :-(

autor

zabawka

Napisany: 2005-04-04 Dodano: 2005-04-04 16:06:25

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie