Ból i radość

Ból! te słowo wszystkim znane
Bardziej od radości szanowane i stosowane.

Dzień po dniu,
Miesiąc po miesiącu,
Rok po roku,
przeszywając moje ciało
nagimi sztyletami nienawiści
tracę siły.

Czym jest moja dusza bez serca?
Czym jest moje serce bez ciała?
A czym jest ciało bez Ciebie?
Póstką i odchłanią,
która pożera moje myśli
zabrudzone krwią nieczystego umysłu,
porządania.

Ty jesteś tą,
która odbuduje mój świat
złożony z niezliczonej rzeszy złych marzeń.

Trwonię łzy,
A serce skazane na tułaczkę w labiryncie obłudy,
który staje się silniejszy odbierając mi życie.

autor

blackraiders2

Napisany: 2005-03-10 Dodano: 2006-12-12 15:45:38

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie