Ból rozstania

Nastał ten dzień, dzień wolności i zapomnienia
Serce raduje się nucąc w rytm muzyki
Wszystko wokół śpiewa, kołyszą się drzewa
A ja ide i ide w światło bram
Do Ciebie Kochany!
Pędzę ile tchu
Otwarły się wrota.Ciepło uderzyło z całych swych sił
Ty już tam czekasz, uchwyciwszy mnie w swe ramiona mocno tulisz … nic już nie jest mi obce

Nadeszły dni radości
Wszystko jak ze snu wysnute nicią nadziei i oddania bezkresnego
Nie ma nic tylko ja i ty
Wtuleni w siebie
Czuje bicie twego serca
Ach.. Jak cudownie niech to trwa wiecznie!
Twoje pocałunki sa jak ukojenie dla zranionej duszy.
Wpatruje się w twe oczęta jak perełki złote, nadające sens mojemu istnieniu
Dlaczego tak nie może być zawsze?

Dzień rozstania coraz bliżej
Serce przebija okropny ból
Walą się mury szczęścia
Łzy napływają do mych oczów a ja nie mogę ich powstrzymać
Ciężar spada na mą pierś
Mimo oddania i bliskości wiem ze zaraz Pojawi się szara rzeczywistość
Zamkną się wrota szczęścia, zatrute miejsce dosięgnie mnie
I powrócę na łono szarości i monotonni dnia następnego
Zostanie mi nadzieja, ze Ty o Mój Kochany, Ty tam jesteś i czekasz na mnie
Czekaj proszę czekaj Ja wrócę, zawsze wracam…

autor

hanszulmu

Dodano: 2006-11-16 22:34:00

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie