Ból samotności...
Wzrok pozbawiony blasku,
Spojrzenie tak posmutniałe,
Ogień nadziei brutalnie zgaszony,
Stłumiony przez rzeczywistość.
Zimno przeszywa całe moje ciało,
Niewidzialny sztylet godzi w serce,
Obszerne rany ciągłego cierpienia,
Ból istnienia osoby samotnej.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.