Brzóz wesele

... stanąć tak w słońca cieniu...

Suknią ślubną brzozy szeleszczą,
Tren witek miękko u stóp się ściele,
Włosy już każą upinać kleszczom,
Goście przybyli na brzóz welele.

Dąb jakby nieswój z dala gdzieś stoi,
Ukradkiem zerka na drzewek grację,
Chmurne oblicze tu nie przystoi,
Nie czas wygłaszać smutne laudacje.

Kontrastem leśnym zdziwiona wielce,
Miękkość brzóz czuję na mym ramieniu.
I choć we włosach weselne wieńce,
Stopy wciąż kąpię w bukowym cieniu.

... i patrzeć.

autor

parole

Napisany: 2006-05-12 Dodano: 2006-05-13 13:58:55

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie