budzi mnie

Andrzejowi

w środku nocy do mnie przychodzi
oczy otwiera i w serce godzi
i gardło ściska i oddech zabiera
spać nie pozwala tęsknota wzbiera

ból co z bólu duszy powstaje
we mnie narasta fizycznym sie staje
i to co w sercu zostało zrodzone
w ciele zostaje dziś obudzone

i tylko jedno ten ból złagodzi
myśl że to nieprawdą jest że odchodzisz
to sobie wmawiam choć sama nie wierze
bo jak masz odejść gdy nie ma już Ciebie

wole wiedzieć, że nie mogę Cię mieć, niż bać się że znowu Cię stracę...

autor

Claudii

Dodano: 2006-04-07 03:23:05

Ten wiersz przeczytano 502 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie