Budzisz mnie
budzisz mnie rano słońca promieniem
wszystko pozdrawia miłości spojrzeniem
z chęci trwania jestem utkana
a serce bije jak pieśń ukochana.
chwilowy niebyt ciebie przywołuje,
gdy chłodna woda ciało masuje
w strugach ciepłej wody calutka skąpana
wycieram mokre ręce, brzuch, i kolana.
patrzę w lustro jak na swoje życie
widzę bogactwo w jesiennym zachwycie
srebro na głowie, kolory radości
ścieżki nieznane, i morze miłości.
jak odwdzięczyć się za to?
tego nie pojmuję,
czy wystarczy powiedzieć
po prostu dziękuję?
To mój pierwszy wiersz zamieszczony na Beju. Postanowiłam go przypomnieć.
Komentarze (42)
pięknie o miłości - masz racje trzeba dziękować za
ten dar:-)
pozdrawiam:-)
Bardzo ciepły refleksyjny wiersz :)
pozdrawiam
Jest wiersz, nawet niezły, gdyby nie - rymy. Przewaga
rymow gramatycznych, brzmią niestety nachalnie. Warto
nad tym popracować.. Powodzenia. :)
Piekny bardzo pogodny wiersz Za kazdy okruszek miłosci
za radośc za szczęscie nalezy byc wdzięcznym i
dziekować pięknie
Pozdrawiam serdecznie :)
Miłego dnia życzę :)
Bardzo pogodny, piękny wiersz, czytam rozkoszując się
słowami!
:)
Pozdrawiam serdecznie!
Ukłony!
Dziękuję!
Budzisz mnie?
Nie ukrywam, że taki wiersz na dzień dobry adekwatny
do tego, co może nas tylko miłego spotkać;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Tylko dziękować...pozdrawiam.
Tak(:
Piękny wiersz
Pozdrawiam
Ciekawy powrót, fajnie go odświeżyć. Pozdrawiam :)
Czytam go pierwszy raz i BARDZO na tak:)pozdrawiam
serdecznie:)
miłość to skarb myśle,że trzeba za nią dziękować
pierwszy raz go czytam
pozdrawiam:)
Piękny debiut zakończony wspaniałą puentą. Takie
właśnie wiersze lubię czytać. + i Miłego popołudnia.
pierwszy raz go czytam ...jest piękny taki radosny i
ciepły ....
Fajnie, że przypomniałaś. Czytam go pierwszy raz.
Super. Pozdrawiam