Budzisz mnie
budzisz mnie rano słońca promieniem
wszystko pozdrawia miłości spojrzeniem
z chęci trwania jestem utkana
a serce bije jak pieśń ukochana.
chwilowy niebyt ciebie przywołuje,
gdy chłodna woda ciało masuje
w strugach ciepłej wody calutka skąpana
wycieram mokre ręce, brzuch, i kolana.
patrzę w lustro jak na swoje życie
widzę bogactwo w jesiennym zachwycie
srebro na głowie, kolory radości
ścieżki nieznane, i morze miłości.
jak odwdzięczyć się za to?
tego nie pojmuję,
czy wystarczy powiedzieć
po prostu dziękuję?
To mój pierwszy wiersz zamieszczony na Beju. Postanowiłam go przypomnieć.
autor
koplida
Dodano: 2018-01-15 08:48:55
Ten wiersz przeczytano 1174 razy
Oddanych głosów: 44
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
bardzo udany wiersz pozdrawiam
Ja czytam pierwszy raz:)
Śliczny..
Pozdrawiam:)
Powrót do korzeni, prawie dziesięć lat,
górki i dołki, łzy i śmiech, drogi szmat.
Pozdrawiam Koplido, jakże subtelny temat
z serii "Powroty".
Z pewnością miło jest być tak budzonym:)
Pozdrawiam:)
piękny
miłego dnia
Tez mam sentyment do swoich wierszy i co jakis czas
sciagam je i robie dokladnie tak jak Ty dzisiaj,
pozdrawiam
Docenia życia piękno,
kto wie co to wdzięczność!
Pozdrawiam!
...a ja uważam, że trzeba dziękować za miłość, bo to
dziś bezcenny dar, w tak małej ilości dawany
pozdrawiam:))
Ładny wiersz, za miłość nie trzeba dziękować :)
Pozdrawiam serdecznie :)
to widać i czuć ,że to debiut ;-))
Myślę podobnie jak jastrz, wzajemnośc szczera
wystarczy. Ale i dziękuję nie zaszkodzi :) :)
Miłego dnia :*)
Nie trzeba za nic dziękować. Wystarczy tylko
odwzajemniać uczucia. I okazywać to.