Buńczuk

dedykowane Grzesiom

to co było
to minęło
smutek nierozważnych decyzji
bagno pogrąża
to objawienie rzeczywistości

osiemnasty lutego coś mówi
do widzenia Mamo
hologram zdarzeń niepotrzebnych
doskwiera najbardziej

Munawwar mądrość życiowa
wybieram światło
i proszę Grzesiu
nie pochylaj się
nad nie swoim gównem

hipnoza matrixu
ja wiem że już
nie popełnię
tego samego błędu

Tobie współczuję
z czasem zrozumiesz
że zrywam pajęczynę
Twojego nałogu

a Buńczuk gdzieś w trawie
wszyscy o nim zapomnieli

autor

Ajsza Munawwar

Napisany: 2017-02-23 Dodano: 2017-02-23 23:15:45

Ten wiersz przeczytano 726 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Monolog Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie