Bursztynowe lato

zbudził się dzień kaprysem kawa czarnieje
od środka jestem lepka i nie wiem czy warto
wstać albo lepiej jeszcze zaczepić się rzęsą

odśnić sen do pełna w tamtych barwach
gdzie lato pędzi słońce do spoczynku
plaża jest nasza piasek obojętny
rozgrzane ciała przygarnia bez oporu

słowa zawiązałeś morszczynem
ze na pewno
jutro

nie przewidziałam
sztorm nie zostawia żadnych złudzeń
zabrał ciebie rozwiał ślady po wydmie
od nowa scalam
śnię

nie
wstanę
bursztyn z muszelką w szkatułce

/ z dedykacja dla ROZTRZEPANA /

autor

hewka

Dodano: 2007-03-16 21:18:59

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie