by razem sprostać
rękę moją uchwyć i trzymaj
podaję ją w przyjaznym geście
to tylko dłoń, lecz zapamiętaj
może znajdziemy swoje szczęście
by razem sprostać smutnym dniom
nauczyć się dobroci
nieważna czyja siwa skroń
duchem jesteśmy młodzi
autor
Bella Jagódka
Dodano: 2006-10-21 11:08:31
Ten wiersz przeczytano 629 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.