By znów powrócić do tych dni...
dla moich przyjaciół którzy stworzyli wspaniałe wspomnienia.
Pamiętam jak słońce
ze snu budziło nas,
lasów szmer, wiatru szept,
w toń jeziora zapatrzeni
gdy w żyłach wódka jeszcze grała,
tak beztroscy, tak naiwni,
od szarego życia odcięci,
Pamiętam jak w zbożu łanach
żonglowaliśmy marzeniami,
złotym nektarem je spijając,
radością chwile zbywaliśmy,
bez problemów, bez smutków,
uśmiechami obdarowaliśmy
cały świat,nasz świat,
Pamiętam jak w morskich falach
pływaliśmy niczym dzieci,
szczęśliwi do bólu,
dziś już każdy z nas osobno gdzieś,
wspomnieniami karmi innych i tylko
czasem żal że to już nie wróci,
ten wspaniały młodzieńczy czas...
Komentarze (1)
Wspomnienia są piękne i dodają nam siły w trudnych
momentach naszego życia...podoba mi się Twój wiersz