być kobietą
nie odczuwam ciepła, co płynie od słońca
brak rześkiego świtu by dzień był
radosny
znów zapomniałeś zaprosić mnie do tańca
wspomnienia wróciły wraz z nastaniem
wiosny
a marzenia moje są jedynie chwilką
w nich powinnam się bez reszty zagubić
jestem aż kobietą i kobietą tylko
by kochać to, czego nie da się polubić
i pchają się na usta słowa piosenki
„marzenia jak ptaki szybują po
niebie”
bez marzeń człowiek czuje się jak bez
ręki
pozwól pomarzyć bym kochać mogła ciebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.