Byłam królewną

Gdy pierwszy raz spojrzał na mnie
I zaszczycił mnie wzroku swego blaskiem
Pomyślałam, że jest Królewiczem
A mnie uczyni swoją Królewną

Wpatrywał się we mnie jak w tarcze lustra
W której zobaczył swoje odbicie
W której odbijał swe oczy, serce i uśmiech
W której zobaczył swoja królewnę

Lecz nasza miłość nie trwała długo
I choć gorąca i twarda jak skała
To jednak zbyt krucha i zbyt bolesna
By mogła stać się prawdziwym uczuciem

Ja nie zapomnę Twych oczu blasku
Jednak zapomnę, że byłam Królewną
Więc stąd nie odchodź, byś mógł mi przypomnieć
Jak bardzo byliśmy kiedyś szczęśliwi

Choć mój Książke odjechał, Zabierając wszystkie moje marzenia, Ja wciąż czekam...

autor

KaRoLa=)

Dodano: 2005-09-24 11:30:15

Ten wiersz przeczytano 361 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie