Cierpiąca Dusza

Spośród wielu ludzi na tym wielkim świecie.
To właśnie nas dwoje złączył dziwny los.
Szczera miłość moja, drugiej nie znajdziecie.
Chociaż wielu patrząc, śmiało by się w głos.

Serce moje krwawi, ból rozterek znosi.
Abyś pokochała, jak ja kocham Ciebie.
Dusza z bólu wyjąc, zmiłowania prosi.
Spragniona kochania, jak anioły w niebie.

Tobie moja miłość, tyś nie pokochała.
Jak weszłaś za mury? Któż to jeden wie?
Dusza z ciała w chmury, w niebo poleciała.
Czy kiedyś powróci? Chyba nigdy, nie.

Prędzej dziś słońce na północy wzejdzie, niż ktoś pancerz pokona, i do mego świata wejdzie.

autor

Andrzej

Napisany: 2006-08-31 Dodano: 2006-08-31 00:01:18

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 45

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie