Byłam tobą
Leśny dywanie mchem rozesłany,
Dałeś nam wtedy ulgę i schronienie
Przed złym wzrokiem ludzi.
Siedząc bez ruchu jak dwa drzewa
Splecione ramionami - tworzyliśmy
jedność.
Zapatrzeni w siebie i siebie spragnieni,
Jak sucha pustynia kropli wody.
Byłam wtedy sobą i tobą - jednocześnie.
Komentarze (7)
Piękny wiersz W miłosci nie jeden raz kocha się za
dwoje
Pozdrawiam serdecznie :)
Cudowny wiersz o jedności i miłości i naturze w
obliczu zagrożenia. Prosta forma, a ile emocji:
miłość, odpowiedzialność za drugą osobę, strach. W tle
głód może i chłód. I trwać, przetrwać.
pięknie.
właśnie tak, takie uczucie uwielbiam
Ładnie:))pozdrawiam:))
Piękna melancholia. Serdeczności.
Byłam wtedy sobą i tobą - jednocześnie- piękne słowa