Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Byłem Ci to winien

Wspólne rozmowy, radość, której powody znane były tylko nam – pamiętam.
Złote myśli, wskazówki życiowe - dziękuję to dzięki Tobie je znam.
Przy Tobie zachodziły w duszy wewnętrzne przemiany
Dzięki którym z beztroskiego, chaotycznego malca dziś świat mam poukładany.
Ponad wszystkich imponowałaś mi rozwagą, postawą życiową
Z każdej, beznadziejnej niekiedy sytuacji z podniesioną wychodziłaś głową.
Nie potrafię wyjaśnić, w jaki sposób, jaka zadziałała siła,
Która w nas tak głęboką więź przyjaźni zrodziła.
Uczucia rozkwitały, dni mijały, tygodnie, miesiące
Gdy pojawiła się ona, dla nas, za potężne chmury zaszło słońce.
Wybór zły podjęty, ciężka chwila w życiu przyszła,
Nieuchronnie, niby morska fala co w brzeg uderza, nasza przyjaźń się rozprysła.
Fatalna droga, poświęciłem to co miałem dla niepewnej i zdradliwej miłości,
Zawiodłem Ciebie, zawiodłem siebie, zawiodłem poczucie własnej godności.
Upierałem się przy swoim, mówiłem „Będę z nią” rachunek był prosty,
Realia zgoła inne, okrutne niczym kara najgorszej chłosty.
Zostałem sam, zraniony przez nią, sam przez siebie zraniony,
Teraz uświadomiłem sobie jaki byłem niewidomy.
Wyjechałaś – daleko stąd nowe zapuszczasz korzenie,
Kiedyś w jednej szkolnej ławce, dziś tak wielkie dzielą nas przestrzenie.
Pustkę ogromną w sercu sprawiło zniknięcie Twoje
Czy wypełnić ją zdołam? Nie wiem…? Bardzo o to się boję.
Zniszczyłem nieodnawialną świętość, tym bardziej mnie to przytłacza
Bo wiem, że są rzeczy, których tak do końca nigdy się nie wybacza.
Nie mam odwagi nazwać się Twym przyjacielem, miana tego wręcz niegodzien
Biegłem razem z Tobą, odpadłem na pierwszej przeszkodzie.
Prośba moja, choć wstyd prosić we własnej osobie:
Nie zapomnij, że byłem; ja na wieki nie zapomnę o Tobie!
Przepraszam za smutek, żal, rozczarowanie
Okazałem się zdrajcą, zasłużyłem na wygnanie.
Wejrzyj na jedno jeszcze, oko skryj pod delikatną powiekę
I zrozum, że jestem tylko zwykłym, omylnym niestety człowiekiem.

Dla Karoliny

autor

szylon

Dodano: 2005-05-02 23:58:08
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 8
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »