Byłeś kiedyś człowieku..
Usunęłam kilka wierszy..czemu?nie miały duszy.Nie było w nich mnie.Nic w nich nie było.Więc czemu głosowaliście na nie?może znaleźliście w nich siebie.
Byłeś kiedyś człowieku,
Tak dobry i spokojny.
I nagle w pewnym wieku,
Przystąpiłeś do wojny.
Za nudne było Twoje życie.
Za wolno leciały tamte dni.
Adrenalinę sobie wstrzykniesz.
Bo walka dodaje Ci sił.
Nieważne ,że kogoś zabijesz,
Na wojnie nie liczy się strat,
Ważne,że Ty szybciej żyjesz,
Pomimo upływu Twych lat.
I ta kobieta co płacze
Za mężem i kochankiem swym,
I dziecko co nie wybaczy,
Że nie ma dziś ojca z nim...
To wszystko i wiele innych..
Krew na rękach Twych.
To wszystko bo nie ma winnych,
Zostałeś tylko Ty.
Komentarze (1)
Smutny Twoj wiersz...ale dobrze się go czyta...i co
najwazniejsze...latwo się go zapamietuje.Nie pozostaje
neutralny