Bywa różnie
Różnie są dziewczyny i różne upodobania.
Dzisiaj w modzie są miniówki i skromne
ubrania.
To, co bawiło nas mężczyzn w czasach już
minionych,
to brak kultury, ogłady i wychowania.
Kobiety, to płeć piękna, szanować je
musimy.
Nawet piórkiem i kwiatkiem nie uderzymy.
Będziemy kochać, tę płeć delikatną przez
całe nasze życie długie.
Jedne to brunetki, inne to blondynki,
jeszcze inne rude,
każda piękna delikatna jak powiew
wiatru.
Jak piękny kwiat róży, zawsze patrzą na nas
oczami swej duszy.
Rude to złośnice,blondynki namiętne, czarne
naturalne, wszystkie razem piękne.
Kogo kocham?, to tajemnica, przecież nić
miłości snuje się w zakamarkach serca.
Miłość, to centrum mojego życia.
Lecz najważniejsze, to mieć duszę
czystą,
nie być profesorem, lecz skromnym
artystą.
Kochać z ukrycia i platonicznie, słowem
złym nie zranić przez całe swoje życie.
Miłości nie deptać, tak do końca świata
kochać ją z daleka.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.