Całe szczęście
Dawać choć odrobinkę
miłości drugiej osobie
To największe szczęście
Nie tylo brać
bo to tylko jego połowa
Nic nie czując-być z kimś?
Może coś, ale nie wiadomo co...
Nie chcąc Jej ranić-ranisz siebie...
Czy to jest szczęście...?
Tarnobrzeg z tomiku "Miejsca i czasy"
autor
kasia22
Dodano: 2007-10-31 16:06:38
Ten wiersz przeczytano 410 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Mnie też się podoba końcówka wiersza.Zbyt często
zadajemy sobie to pytanie-czym jest właściwie
szczęscie?trudno znależć jednoznaczną i dobrą
odpowiedz.Bardzo dobry wiersz.
Bardzo właściwe pytanie na finiszu. Jednak odpowiedź
zawsze jest chyba sprawą indywidualną i nie ma gotowej
recepty dla pospołu. Słowo "jego" w 5 wersie
zastąpiłbym konkretnym rzeczownikiem, bo łatwiej by
się czytało. Pozdrawiam.