Carpe Diem

Już nigdy nie będę płakać,
dla nikogo, kto nie ma Twej twarzy...
Zniszczona bitwami swymi
umieram samotnie na plaży.

Lecz zanim nadejdzie ta chwila
i zanim znów umrę bez Ciebie
chce chociaż usłyszeć szum morza-
on jeden dać może wytchnienie.

I znów pragnę skoczyć z tej skały
bo umrzeć choć pragnę- nie umiem
Znów szukam wyrazu Twej twarzy
w szalonej łodzi kadłubie.

Chcę płynąć bezkresną głebiną
i umknąć od lądu na zawsze
przez Ciebie chcialam tak zginąć
przeszyta łodzi tej masztem.

I chciałabym jeszcze nim zginę,
Nim rzucę się w piany lawinę
wykrzyczeć z sił całych do Ciebie;
"niech żyje Carpe Diem" !

Zawsze będę o Tobie pamiętać...

autor

Garadiel

Napisany: 2005-11-11 Dodano: 2005-11-12 11:50:00

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie