POWRÓT

Na rodzinnym stoku
stanęłam, na moment..
by ściszyć niepokój..
przywitać się z domem..

gorycz przez dni tyle
w piersiach nazbieraną
zamienić na chwilę
przebywania z mamą

by w garnkach i słojach
suszonych na płotach
rozbiła się moja
ogromna tęsknota

by w grudniowym blasku
potrafiły brzozy
wyrwać mnie z potrzasku
beznadziejnej prozy

by ścieżką lipową
biegnącą wzdłuż sadu
wróciły na nowo
marzenia do ładu

by wrota zaspane
skrzypnęły w stodole..
zapachniało sianem
i chlebem na stole..

autor

anna

Dodano: 2006-12-27 11:27:02

Ten wiersz przeczytano 891 razy

Oddanych głosów: 125

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie