Cechy doskonałe.
A gdy ktoś żyje jak należy,
i w prawdę oczywistą wierzy,
to jest mu łatwiej znosić trudy.
Deptać niechęci twarde grudy.
Kiedy ktoś mówi słowa szczerze,
i prawdę jako swoją bierze,
to jest mu lżej znosić cierpienie.
Pogardę i upokorzenie.
A jak ktoś jeszcze ma naturę,
co prawdę chwali, ganiąc bzdurę,
to jest człowiekiem już spełnionym.
I całkowicie wyzwolonym.
Te cechy chociaż tak niewinne,
w swojej prostocie, jakże inne,
bo człowieczeństwo wychwalają.
I za nic wszystkie prawa mają.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.