Centrum pustki

Kiedy otacza mnie grupa znajomych
me życie ma sens,moje oczy i serce
radują się,lecz kiedy wracam do domu
pustka zasłania mi świat.
Nie pamiętam znajomych
nie pamiętam pięknych z życia chwil.
Jedyne co we mnie tkwi to samotność,
jedyna rzecz jaka przychodzi mi z taką łatwością.
Łzy zaczynają spływać po policzku i szare bywają dni.
Nie ma już wtedy nic
tylko ja i cztery puste ściany,
a w centrum tej pustki ja sama,
zapłakana bez uśmiechu na twarzy.....

autor

thinestgirl89

Dodano: 2006-05-01 17:26:47

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie