Chaos

Kiedy inni z uśmiechem na twarzy,
Ja siedzę w kącie i płaczę.
Jakże mogło być lepiej,
A jak może być inaczej.

Wspomnienia mego serca spokoju mi nie dają,
Wciąż o moją głowę się upominają.
A to wszystko przez miłość buntowniczą i srogą,
Przez nią prawie jak martwy,
W grobie stoję jedną nogą.

Ciężar ten jest bolesny,
Znieść trudno uczucia,
Ale czekam i patrzę,
Aby znaleźć sens bycia.

autor

Erni

Dodano: 2006-01-06 22:20:03

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie