chcę być dla ludzi podporą
obecnym problemem naszych czasów jest egoizm.
jeszcze wczoraj widziałam czarne chmury,
moje niebo zasłonił cień ponury,
posępne twarze wokół mnie,
mijał tak dzień za dniem
nadziei żadnej nie zdołałam widzieć,
smutek swój wolałam skryć gdzieś,
by nikt nie patrzył na gorzkie łzy,
by nikt nie widział jak źle jest mi.
błąkając się po szarych ulicach,
wpatrująć się w ludzi lica,
sensu ukrytego szukałam,
chciałam go znaleźć w mijanych twarzach.
już teraz nie chodzę przybita,
o życiowe trudy się nie potykam,
i wiem, po co tu jestem:
aby pocieszać wszystkim słowem i gestem.
Komentarze (1)
Ładny sensowny wiersz, dobrze, że tacy ludzie jeszcze
są ,bo egoizmu dosyć...