Chcę Ci pokazać.
Chcę Ci pokazać,gdzie rosły jagody w
lesie.
Lasu już nie ma las drwale wycieli,
krzewy jagód wygineły.
Chcę Ci pokazać,gdzie w lesie grzyby
zbierałam.
Lasu i grzybów też nie ma.
Nie ma też łąki po której boso biegałam.
Rosły na łące krzewy piołunu,
co dorosłego ukryły człowieka.
Ulica przy której rosły smukłe Topole,
już nie ta sama.
Dworzec kolejowy,kiedyś tętniący życiem,
teraz smutny umierający.
Komentarze (4)
przemijanie jakże ludzka to cecha.....
ładny, tyle wspomnień:) pozdrawiam:)
Jeśli pragniesz pokazać swoje zakamarki i miejsca to
znaczy ze osoba bliska twemu sercu...tylko zal ze
zakończenie dotyka smutkiem...pozdrawiam...
Umierające dworce są takie prawdziwe