Chciałbym.

Chciałbym tak opisać wiosenny poranek,
że czułabyś chłód mgły na policzkach,
a stopy dreszcz by przeszył zimnej podłogi.

Chciał bym tak przedstawić zachód słońca,
żeby czerwień rozpalonego nieba subtelnie
wlała się do pokoju, w którym czytasz o śmierci.

Chciałbym tak napisać o obcej mi, dzikiej miłości,
byś czuła każdą krople potu i każdą stróżkę łez.
Bo płakał bym wtedy naprawdę, żył bym...

Jestem jak chory i bezdomny żebrak.
Tracę wzrok, którego nie miałem i
zmysły, których nie czułem są obce mi...

Są obce.
Jak piękno poranka.
Jak słońce czerwone.
Jak miłość prawdziwa.

Jak ty i ja.

autor

nikt

Napisany: 2007-09-06 Dodano: 2007-09-06 20:18:30

Ten wiersz przeczytano 434 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie