chmara
w przestrzeni
rozmazane stado
bryły cienia
depczą zaorane pola
oparty o las
mruczę z zachwytu
stukot obiektywu
schodzi się i rozchodzi
w przestrzeni
rozmazane stado
bryły cienia
depczą zaorane pola
oparty o las
mruczę z zachwytu
stukot obiektywu
schodzi się i rozchodzi
Komentarze (7)
Nawet najbardziej udane zdjęcie nie odda
bezpośredniego obcowania z naturą. Trzeba się samemu
"oprzeć o las".
A wiersz na duży plus.
Pieknie i poetycko.
Poetycko uchwycone zjawisko murmuracji...
Piękny wiersz!
Serdecznie pozdrawiam
Metaforyczny bardzo.
Nawet szwy czasem się rozchodzą. Z czasem
taki obraz warto uwiecznić.
Wyczarowałeś widok wspaniały. To zwaistun jesieni. Ślę
moc radosnych pozdrowien:)
Pięknie uchwycona chwila. Zazdroszczę tego widoku. Nie
widziałam nigdy ptaków odlatujących chmarą, podobno
taką formację tworzą szpaki. Miłego weekendu:)