Chołowicki dzień...

"...dziewczęta wesołe

po rowach..." No, ladnie...;)) A tak powaznie, to
wiersz bardzo ladny :)

"Chołowicki dzień...inny niż pozostałe"

codzienność ma wiele uroku.....wystarczy inaczej
spojrzeć, a zwykły dzień może być także
niezwykły....to zależy od wrażliwości patrzącego...
ziemia może być czarna, ale także ciepła...pozdrawiam
jesiennych liści szelestem ;-))) vel atma

Nie potrafię zapomnieć, kocham ciężkie klimaty i
podziwiam ludzi którym tak szybko przechodzi-przemija
jak wiatr a wręcz im zazdroszczę..serdecznie
pozdrawiam + za wiersz i pytank masz nk?

brak słów, bo pewnie moje najmniej potrzene

Ach te wspomnienia...Pozdrawiam

Nie szaleję na punkcie takiego stylu pisania, ale
widzę, jak wiele serca wkłada Pan w opisywanie Swoich
Chołowic. Nie sposób tego nie docenić.

"chołowicki inny
chleb krzyżem znaczony" faktycznie, inny ten Twój
chołowicki dzień, ani lepszy, ani gorszy... inny, może
tylko piękniejszy, bo w Chołowicach jest przecież tak
pięknie :-)

Każdy tęskni za swoimi rodzinnymi stronami. Zawsze
wspominamy miłe dla nas epizody z przeszłości...
Czasem miło jest powspominać :D

a mnie przypominają się czasy gdy mama wyjmowała
gorący pachnący chleb z pieca, wiejskie potańcówki z
muzyką niosąca się daleko po polu
Pozdrawiam

Ojczyzna nawet ta mała Ojczyzna, zawsze jest piękna
+...

w uszach dzwoni tęsknota
za fartuszkiem w chmury .....uśmiechnęłam się na ten
fragment...wiesz kochany ten wiersz to cały Ty...niby
taki zwykły a poruszający....całuski

Żyjesz w swojej krainie bez reszty, u ciebie nawet
chleb ma inny smak, smak wyniesiony z dzieciństwa,
gdzie matka krojąc go , krzyżem znaczyła znak.
Pamiętasz czarownych ludzików, którzy z kasztanów
pospadały, to dla Ciebie nie były kasztanki, ale
olbrzymy cale.
Tkwisz miłością do swojej małej ojczyzny, gdy jesteś
od niej daleko, tęsknisz i masz w oczach łzy
mężczyzny.
Tak jak ty sam kochasz ten kawałek gleby, ja ma w
dłoni jej grudkę, śląskiej, również rodzi ziarno na
chleby
Kocham bez reszty moja mała ojcowiznę, bo nie kochać
swego miejsca - to żyć jak na obczyźnie.
Echem przetacza się nasz żywot, pozostaje nadal
echem,pchać się przed życiem , jest biologicznym
grzechem.
Gdy przyjdzie nam znak na ziemi nakreślić, będzie to
krzyż na na ziemi czarnej,powiemy, że nasze życie nie
było marne.
Kochając swój dom rodzicielski, skrawek ziemi w
garści, po prostu jesteśmy człowieka warci.
Posyłam pozdrowień moc , czytałem Twoje słowa, piękne
słowa w cichą noc