Chwila
Chwila
Poznali się wczoraj w pewnym czasie i
przestrzeni,
na jedną chwilę - by móc powiedzieć sobie
dzień dobry.
Spojrzeli na siebie, ale dla nich było już
za późno……
Za późno by dostrzec, że nie liczy się ten
złudny świat
otoczony ironią, którą sami kładli sobie do
głów.
Czy życie to żart? To pytanie znów dotyczy
wszystkich nas.
Już przychodzi się nie znać,tak jak przed
tą samą chwilą.
Po cóż, więc było im się spotkać?
Po cóż im ta spędzona razem chwila, gdy
jedno chce być
a drugie poddaje się bez walki o swój
własny byt?
Czego nauczyć się mieli od siebie?
Powagi, humoru a może świętego
spokoju…
Chociaż wszystko tak trudne było dla nich,
chcieć to móc - ale oni już przegrali.
Nie walczą już o nic, bo wiedzą, że walka
to zło tego świata.
Odchodzą, więc by nie ranić siebie ani
ludzi wokół!
Co zostanie po nich? Czy jeszcze się kiedyś
spotkają po latach?
Może znów na tą samą chwilę…
Może wtedy nie zabraknie im czasu ani
czystej przestrzeni...
Możliwe, że gdy w końcu odnajdą znów
siebie, będą mieli na tyle odwagi,
by móc przeżyć nie jedną wspólnie spędzoną
razem chwilę.
Dziękuję za wszystko, co dałeś mi przez tą chwilę…
Komentarze (1)
Pierwszy wiersz, nie ostatni...
Tak jak łza pierwsza ....