Chwila słabości

Kieliszek czerwonego wina,
A może świeżej krwi,
Krwi zranionego człowieka.

Przestworza czarnej zdradzieckiej nocy
Przepełnionej przeklętymi gwiazdami.
Niczym łzy na jej policzku.

I księżyc niby tak jasny,
Dający blask złudnej nadziei.
Nadziei szczęścia.

Ocean winy
Niby Twojej,
Ale także mojej.

Zagłada kłamstw, oszustw i bólu
Rzeka wspomnień,
Które już nie wrócą.

I my pośrodku tego mroku.
Pogubieni, oszukani, zdradzeni
I potępieni za zniszczenie piękna miłości.

Żal, gniew, smutek
I tęsknota...
Płacz, krzyk... Za Tobą
I lęk przed przyszłością bez Ciebie.

Wielka pustka,
Nieustanne rozmyślanie:
Tak ławto zmieszać krew z błotem,
Tak łatwo zabić miłość, nadzieję
I wszelką wiarę.
Tak trudno zapomnieć,
Wybaczyć
Żyć dalej,
Nie pamiętać złego.

Boże!
Czym jest miłość bez wiary?
Czym nadzieja?
Nadzieja...
Kolejnym piekłem rozpętanym w mej duszy.

Złudna nadzieja,
Gorycz porażki,
Lawina żalu
I lęk przed przyszłością...

Już tylko to zostało
I marzeania
Marzenia, że kiedyś...

autor

noc

Dodano: 2007-01-14 20:38:17

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie