Chyba przestanę pisać

bo pióra gdzieś mi się zapodziały.To żart.Prawdziwy tytuł-"Zmartwienie z piórami"

Zmartwienie z piórami

kłopot nie lada z wieczora miałem
bo pióra mi się gdzieś zapodziały
i pozostało jedno z najlżejszych
do tych ulotnych jak mgiełka wierszy

gdzie słowa niczym nutki Chopina
jak puchu tchnienie wietrzny poemat
do pięciolinii się przytuliły
walc minutowy tak rzewnie kwilił
że wszystkie zgłoski jedna za drugą
w smutku szeptały och tak niedługo

bo nie wiedziały że ta muzyka
na wskroś potrafi serca przenikać
i już na zawsze w nich się umościć
tak dla jej piękna jak i zwiewności

a to zmartwienie z pociechą małą
że lekkie pióro choć mi zostało

Andrzej Kędzierski, Częstochowa 23.09.2013.

autor

andreas

Napisany: 2013-10-03 Dodano: 2013-10-03 09:33:25

Ten wiersz przeczytano 1568 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie