Ciągle wracam... Proza.

Ciągle myślami wracam do tamtych dni, gdy
wesołe i promienne słońce pojawiało się na
błękitnym niebie, a złociste jak bursztyn powietrze
przepojone było słodką wonią fiołków i innych
kwiatów, nad którymi unosiły się roje pszczół
i motyli, domu wiosną tonącego w zieleni,
otoczonego ogrodem, gdzie kwiaty: lwie paszcze ,
groszek pachnący, lilie, białoróżowe stokrotki,
pnące róże przy ogrodzeniu tworzyły cudowną ,
niepowtarzalną mieszaninę barw,
maleńkiego pokoju, do którego o poranku
wlewały się radosne promienie oświetlając
stojący na stole flakon z niezapominajkami,
dodając uroku całemu wnętrzu, śpiewu
ptaków za oknem siedzących na drobnych
gałęziach kaliny , oblepionymi białymi
kwiatami pachnącymi w cudowny sposób,
ścieżki wijącej się pośród tego bogactwa
kolorów , drogi wzdłuż której biegły rowy
pełne soczystej, świeżej trawy, łagodnego
wiatru śpiewającego i szemrzącego wśród
uginających się pod ogromnymi, białymi
i liliowymi kiściami bzu, rzeki otoczonej
olchami i wierzbami podziwiającymi swoje
odbicie w wodzie z prześwitującą tonią,
wśród cieni poruszających się gałęzi, gdzie
uwięzione były echa czekające na powrót
rozkrzyczanych, małych gości., zapachu
skoszonych łąk, wielkiego księżyca
wyłaniającego się wieczorem znad rzeki,
która w jego blasku wyglądała promiennie
i lśniąco, błękitnych mgieł osnuwających
pola pokryte zbożami, chabrów i szkarłatnych
maków na tle soczystej zieleni, wracam
myślami i sercem, bo są cząstką mego życia.

Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2010-03-13 Dodano: 2010-03-14 14:10:00

Ten wiersz przeczytano 1385 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie