W ciągłym biegu
Nadzieja umiera ostatnia
W ciągłym biegu tak łatwo zapomnieć
jak pachną kwiaty, jak grzeje słońce.
Pędząc poprzez świat w poszukiwaniu
stateczności zapominamy
co to miłość.
Kochamy przyjemności, zabawę
a zapominamy kochać ludzi.
Lecz wciąż istnieje nadzieja,
iskierka nadziei, którą wciąż jesteśmy my.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.